Deze aquarel toont een delicate compositie van witte bloemen, losjes geschilderd met een meesterlijke beheersing van licht en transparantie. De bloemblaadjes lijken bijna te zweven tegen een achtergrond van zachte blauwtinten en subtiele paarse schaduwen, wat een gevoel van diepte en sereniteit oproept. De penseelstreken zijn vrij en spontaan, waardoor de bloemen een natuurlijke beweging krijgen. Groene bladeren omlijsten de compositie en voegen contrast toe, terwijl de oranje harten van de bloemen warmte brengen in het koele kleurenspel. Het licht lijkt van binnenuit te stralen, waardoor de bloemen een bijna etherische glans krijgen.
